Yemek vakitleri pek çok ebeveynin endişesi… Anneler ve babalar çocuklarına yeterince sebze yedirmekte zorlandıklarından bahsediyorlar.
Ancak yeni bir çalışma, yaygın inanışın aksine, çocukların yalnızca yüzde 16’sının ‘sorunlu’ yiyiciler olarak sınıflandırılması gerektiğini öne sürüyor.
Aston Üniversitesi’nden araştırmacılar, yaklaşık 1000 ebeveyne çocuklarının yeme tarzları hakkında anket uyguladı.
Bulgular, tüm çocukların dört yeme kategorisinden birine uyduğunu gösteriyor.
Çocukların yüzde 16’sı ‘sorunlu’ olarak sınıflandırılırken, geri kalan yüzde 84’ünün ‘hevesli’, ‘mutlu’ ya da ‘tipik’ yiyiciler olduğu söyleniyor.
Araştırmada ekip, ilkokul çocuklarındaki yeme davranışı kalıplarını ve bunların beslenme uygulamalarıyla nasıl ilişkilendirildiğini araştırmak için yola çıktı.
Araştırmacılar, İngiltere ve Galler’de 3 ila 5 yaş arası çocukların 995 ebeveyni ve bakıcısıyla, çocuklarının sekiz davranışa ilişkin yeme alışkanlıkları hakkında anket yaptı.
Bunlar; gıda duyarlılığı, duygusal aşırı yeme, gıdadan keyif alma, içme isteği, tokluk duyarlılığı, yemede yavaşlama, duygusal yetersiz yeme ve gıda seçiciliğidir.
Daha sonra sonuçlar derlendi ve dört farklı yiyici kategorisi ortaya çıktı.
Araştırmacılara göre çocukların yüzde 44’ü sekiz davranışın tamamında ‘ortalama’ seviyelere sahipti ve ‘tipik’ yiyiciler olarak sınıflandırılmaları gerekiyor.
Bu arada, yüzde 16’sı ‘kaçıngan’ (ya da telaşlı) yiyiciler olarak sınıflandırılıyor.
Yüzde 18’i, yemekten yüksek düzeyde zevk alan, ancak yeme yavaşlığı, yiyecek seçiciliği, duygusal aşırı yeme ve duygusal yetersiz yeme düzeyleri düşük düzeyde olan ‘mutlu’ yiyicilerdir.
Son olarak, yüzde 22’si, yemekten daha fazla zevk alan, daha hızlı yeme hızına sahip olan ve “doygunluk” ile ilgili içsel ipuçlarına karşı daha zayıf bir duyarlılığa sahip olan “hevesli” yiyiciler olarak sınıflandırıldı.
Araştırmacılar, bu gruptaki çocukların aşırı yeme ve ardından kilo alma riskinin en yüksek olduğunu söylüyor.
Ekip, bulguların çocuklarda sağlıklı beslenmeyi geliştirmek için daha kişiselleştirilmiş stratejiler ortaya koymak için kullanılabileceğini umuyor.
Araştırmanın başyazarı Dr. Abigail Pickard şunları söyledi: ‘ Ebeveynler bu araştırmayı, çocuklarının ne tür bir yeme düzeni sergilediğini anlamalarına yardımcı olmak için kullanabilirler.
‘Daha sonra çocuğun yeme profiline göre ebeveyn beslenme stratejilerini çocuğa uyarlayabilir.
‘Örneğin, açgözlü yeme profilindeki çocuklar, açlık olmadığında yiyecek yeme isteğini azaltmak için, yiyeceklerin gizli olarak kısıtlanmasından, yani eve atıştırmalıkların getirilmemesinden veya yiyeceklerin sergilenmemesinden daha fazla yararlanabilirler.
‘Oysa, eğer bir çocuk titiz bir yeme davranışı gösteriyorsa, yeme konusunda baskı olmadan yiyecekleri denemeyi teşvik etmek için çocuğun dengeli ve çeşitli yiyecek seçimlerini sergilemesi daha yararlı olacaktır.’
